- Ani kardiyak ölüm riski taşıyan ventriküler taşikardi (VT) veya ventriküler fibrilasyon öyküsü olan Kalp Kası Hastalıkları
- Ani kardiyak ölüm riski taşıyan ventriküler taşikardi (VT) veya ventriküler fibrilasyon öyküsü olan Doğumsal Kalp Hastalıkları
- Hastalar implantasyondan sonra sık aralarla kontrol edilmelidir. Bu izlemlerde telemetrik kontrolün yanında enfeksiyon açısından dikkatli olunmalıdır. İlk altı aydan sonra hasta 6 aylık aralarla kontole çağrılmalıdır. Bu kontrollerin dışında cihaz şok verdiği zaman hasta kontrole çağırılarak cihaz kontrol edilmelidir.
- Hastalara yılda bir kez egzersiz testi ve Holter incelemesi yapılmalıdır.
- Antiaritmik tedavi devam edilerek ritm bozukluğunun oluşması engellenmelidir. Bu şekilde cihazın şok vermesine gerek kalmayabilir. Bazı antiaritmikler defibrilasyon eşiğinde yükselmeye neden olabilir.
- Şok verilmemesi psikolojik yönden faydalıdır, ayrıca bataryanın daha uzun ömürlü olması sağlanır.
- İzlem sırasında görülebilecek en önemli problemler uygunsuz algılama ile ilgili problemler ve kablolarla ilgili sorunlardır. Bu durumda defibrilatörün ayarları kontrol edilmeli, şoklar uygunsuzsa nedeni bulunmalıdır. Kablolarla ile ilgili problemler sıktır. Enfeksiyon daha az görülmektedir.
- Nonfonksiyone elektrodlar uygun yöntemlerle çıkarılmalıdır. Laser ekstraksiyon sistemi ile çok başarılı sonuçlar bildirilmektedir.
- Bir kablo aracılığı ile kalp karıncıklarında oluşan elektriksel aktiviteleri izler.
- Karıncık taşikardisi veya fibrilasyonuna tanı koyabilecek algoritmalar kullanarak bunları saptayabilir.
- Taşikardi veya fibrilasyon varlığında hızlı uyarım ve şok vererek ritm probleminin anında tedavi edilmesini sağlar.
- Aynı zamanda kalıcı kalp pillleri gibi kulakçık ve karıncıktan uyarım özelliğide vardır.
- İmplantasyon Tipleri: Genellikle damar yoluyla uygulamayapılmaktadır. Bunun içinsağ veya sol göğüs toplardamarı kullanılır. Tek kabloyla algılama, uyarım ve defibrilasyon yapılabilirken; cerrahi uygulamadakalbin dış yüzüne uygulamada ayrı algılama kabloları gereklidir. Toplardamar sisteminde anomaliler veya tıkanıklıkta bu yerleştirme yolu tercih edilmelidir. Son yıllarda sadece defibrilasyon yapma özelliğine sahip cilt altına yerleştirlen kablolarla şok verebilen cihazlar (subkütan ICD) geliştirilmiştir.
- İmplantasyon Öncesi Hazırlıklar: Hastanın daha önce geçirdiği ameliyatlar gözden geçirilmeli, ekokardiyografik inceleme tekrar edilmelidir. Kalbe giden toplardamarların durumuda dğerlendirlerek varsa darlık ve tıkanıklıklar saptanmalıdır.
- Damar Yoluyla Uygulama: Hasta, ağrı hissetmemesi için genel anesteziyle uyutulmalıdır. Batarya sol göğüste oluşturulan bir cep içine yerleştirlmelidir. O bölgenin toplardamarlarında sorun varsa diğer taraf kullanılmalıdır. Cep oluşturulması için yapılan kesi göğüs ön duvarında veya koltuk altında olabilir. Koltuk altı kozmetik açıdan daha avantajlıdır. Cilt kalınlığı uygun olanlarda ciltaltına cep oluşturulmalıdır. Cilt ince ise kas altı tercih edilmelidir. Cep oluştulduktan sonra defibrilatörün kablosu burada yapılan bir girişimle damar içine yerleştirilerek sağ kalbe kadar gidilir. Uygun pozisyonda olduğu anlaşıldıktan sonra bu bölgede algılama ve uyarım testleri yapılmalıdır. Kablo bataryaya sabitlendikten sonra sistem hazırlanan cebin içine yerleştirilir. İşlem tamamlandıktan sonra cihazın etkinliği test edilmelidir. Cihazın uygun bir şekilde çalıştığı kanıtlandıktan sonra açılan cep uygun dikişlerle kapatılır ve işlem sonlandırılır. İşlem sırasında intravenöz antibiyotik verilmelidir. Hastalar işlemden 1-2 gün sonra taburcu edilir, 10. günden sonra erimeyen dikişler alınmalıdır.
- Cerrahi uygulama: Kalbin anatomisi damar yoluyla uygulamaya imkan vermiyorsa veya hastanın yaşı küçükse cihazın kablosu cerrahi yolla kalbin dış tabakasına bağlanarak cihaz yerleştirmesi uygulanır.